بی معرفترین...

اینکه همه سهممون از دوستی چندین و چند سالمون شده ی تبریک تولد زوری..ی سلام حال واحوال پرسی سرد...اینکه دیگه پیام نمیدی کجایی بی معرفت...اینکه دیگه تو دور همیامون کنار هم نمیشنیم و بقیه رو دس نمی ندازیم...اینکه دیگه حتی دوست ندارم جایی باشم ک تو هستی..اینکه دیگه هوامو نداری ...اذیتم میکنه...اینکه دلم تنگه با هم بودنمونه...این ک دیگه  دور و برم نیستی ..اذیتم میکنه..اینکه هر وقت حرف توئه لعنتی میشه تو جمع مجبورم خفه خون بگیرم ..اذیتم میکنه...و اینا همش تقصیر توئه لعنتیه..تقصیر بزرگ شدنمون..عوض شدنت..عوضی شدنته...

+ب اندازه همین دلتنگی و بغض الانم ازت متنفرم...بی معرفت ترین رفیق...